Op de kleigronden wordt de Blauwe anemoon gevonden die als oude naam heeft de ‘Italiaanse anemoon’. De plant komt uit Zuid Europa en is al sinds de eind 16^e eeuw in cultuur. De korte dikke wortelstokken zorgen voor mooie dichte pollen op zonnige, liefst niet te droge, plekken. De Blauwe anemoon vermeerdert zich via wortelstokken en breidt zich niet snel uit. De blauwe bloemen openen zich bij mooi zonnig weer en draaien met de zon mee. De blauwe anemoon lijkt erg op de tegenwoordig veel aangeplante oosterse anemoon, Anemone blanda, die in meerdere kleuren kan voorkomen. De bloemsteel van de blauwe anemoon blijft ook na de bloei overeind staan en knikt niet. De plant prefereert een humusrijke, vochtige, kalkrijke en lichte bodem in bossen en struwelen.