Op de zandgronden en leemgronden komen in de oude bossen onder loofhout van nature de Bosanemonen voor, sommigen wat meer rood-roze aangelopen dan de andere. De Gevulde bosanemoon springt er echt uit met een gevuld bloemhart van witte bloemblaadjes. De bij daglicht geopende bloemen zien er eerst gewoon uit en later in de bloeiperiode vullen ze zich als het ware. De Gevulde bosanemoon wordt sinds de jaren ’70 van de achttiende eeuw in Engeland gekweekt. Deze variant heeft altijd helder witte bloembladeren. Deze stinzenplant vormt geen zaad en de  verspreiding van de soort gaat alleen met wortelstokken. De Bosanemoon heeft een aantal bijnamen, waarvan de meeste verwijzen naar de uitwerking van de giftige stof in het blad. Dit gif kan blaren op de huid veroorzaken. Namen als Duivelsbeet, Duivelsklauw, Wild vuurkruid en het Vlaamse Rappenkruid (rappen was een volksnaam voor een huidziekte) zijn hiervan afgeleid.